Daar stond het dan, in de agenda…

Daar stond het dan, in de agenda van de dochter: ‘meebrengen: inpakpapier’.

Eigenlijk wel te verwachten in deze pre-moederdag-periode. Enkele weken heimelijk knutselen en frutselen in de klas om dan stiekem, maar o zo zichtbaar, met een pakje naar huis te komen en onder het bed te verstoppen. Terwijl jij er wel 100 keren met de stofzuiger langs moet.

Te verwachten dus, maar voor mij wel even een dikke, vette ‘oeps’!

Want ‘oeps, wat nu? Wat doe je als je eigenlijk besliste geen inpakpapier meer te gebruiken? Voor het milieu, maar het neemt ook zo onhandig veel plaats in.

Inpakpapier is zoooooo 2017

In alle eerlijkheid, ik heb er nog wat in huis, hoor, zo enkele rollen inpakpapier van voor mijn opruim-tijd. En voor het gemak kon ik natuurlijk gewoon een rolletje meegeven, maar ergens vanbinnen voelde ik toch een stil en koppig protest.

Want eigenlijk wil ik dus geen inpakpapier meer gebruiken. En eigenlijk wil ik dan ook geen geschenkje verpakt in inpakpapier. En het is toch mijn moederdag?

Een vertwijfelde post op Facebook gaf me enkele leuke reacties als: geef krantenpapier mee, of een oude strip. Maar dat had ik allemaal niet in huis. Te verwachten zeker van een opruimcoach?

Wat ik wel had, waren de furoshiki’s die ik bij mijn zusje bestelde. Voor wie die beestjes nog niet kent: furoshiki is eigenlijk een Japanse inpakkunst met textiel. En dat kan met allerlei soorten textiel, zelfs een oud beddenlaken. Zero waste ten top. Maar natuurljk zijn er ondertussen leuke exemplaren op de markt, zoals die van mijn zusje.

I did it!

Ik mag dan nog koppig zijn, zo tegen de gangbare gewoontes ingaan, is toch even de moed bijeen rapen. Maar dan bedacht ik me dat als niemand ooit ergens tegenin gaat, er ook nooit verandering komt.

Dus met een beetje zenuwen, maar een duwtje van mezelf in de rug, gaf ik de dochter enkele doekjes mee met een stukje touw en schreef een berichtje voor de juf en meester (ja, ze heeft van allebei eentje).

Dat we al even ons afval proberen minderen. Dat we dat onder andere doen door eigenlijk geen inpakpapier meer te gebruiken. En dat ik daarom de furoshiki’s meegaf.

Out-of-the-box moederdaggeschenken voor minder afval

En terwijl ik dat aan het schrijven was, bedacht ik me ook dat het gewoon leuk zou zijn om geschenkjes te krijgen waarmee je op een haalbare manier toch afval kan beginnen vermijden. En dan bedoel ik natuurlijk zelfgemaakte, want zo hóórt het voor een moederdaggeschenk van kinderen natuurlijk.

1. Furoshiki

Wellicht ben ik straks de enige mama van de klas die een pakje krijgt in een doekje, maar wellicht ook omdat de andere mama’s nog geen doekjes hebben die kunnen dienen om in te pakken. Of niet weten dat het kan en mag.

Dus stel je voor dat die mama’s gewoon een zelfgemaakt doekje zouden krijgen? Desnoods nog eens verpakt in een doekje? Om te gebruiken en blijven gebruiken als inpakpapier, of mee te schenken als geschenk.

En zo zijn er wel nog leuke geschenkjes die ik graag zou krijgen.

Deze winter maakten en verkochten twee creatieve, enthousiaste en natuurlijk supertoffe mama’s van de school een heleboel zero waste-geschenkjes. Ten voordele van het goede doel SOS Syrian Children. En daar zaten een paar superleuke én praktische geschenken bij. (hun webwinkel vind je trouwens hier)

En ja, vele geschenkjes ervan zijn huishoudelijk getint, maar je moet toegeven, in de meeste gevallen zijn de mama’s gewoon nog steeds (en what’s wrong with that?) de big bosses van de inkopen en huishoudproducten.

2. Zelfgemaakte vaatdoeken

 

 

Vaatdoeken kan je gewoon zelf breien en gaan net zoals andere vaatdoeken gewoon de wasmachine in. Voor de recycle-score: gebruik restjes wol!

3. Herbruikbare make-up doekjes en watten

Het vraagt wat naai-skills, maar met wat geduld knutsel je samen met de kinderen deze mooie en herbruikbare make up-removers, watjes en scrubs in elkaar!

 

 

4. Herbruikbare sponsjes

Deze herbruikbare sponsjes en schuurlapjes zijn persoonlijk mijn favoriet. Ik gebruik ze nu ook al een tijdje in plaats van de o zo bekende geel-met-groene afwasspons.

Het leuke aan deze sponsjes is dat ze gemaakt werden uit oude t-shirts en dan in elkaar geweven. Volgens mij zelfs te doen met de eerste graad lager onderwijs.

5. Herbruikbare deksels

Deze herbruikare deksels vervangen prima aluminium en afdekfolie. Supertof én goed voor het milieu en de portemonnee!

6. Vlaggenlijn

In plaats van ballonnen (who likes them?) een vrolijke, gehaakte vlaggenlijn.

7. Totebag

Dé zak waar gewoon A-L-L-E-S in kan. Gedaan met de plastiek zakjes, gewoon shoppen met je eigen zak. En zakken kunnen de pagadders ook echt uit A-L-L-E-S maken: van oude t-shirts, broeken tot lakens. Opnieuw wel wat naaiwerk, maar met oude t-shirts valt dat nog goed mee.

8. Leuke labels

Het pakje inpakken van het zelf geknutselde geschenk kan afgewerkt worden met een zelf geknutseld en herbruikbaar labeltje, dat ook prima kan dienen voor valiezen, of rugzakjes voor de schoolreis.

9. Mandjes allerlei

Met restjes stof kan je allerlei mandjes maken, die ook kunnen dienen voor allerlei doeleinden. Zoals het opdienen van brood, maar ook het inrichten van je kast bijvoorbeeld. Combi recycle, zero waste én organizing. Check, check, driedubbel check.

Lieve juffen en meesters

Ziezo, lieve juffen en meesters, met deze geschenken maak je mij alvast blij. En ik ben zeker niet de enige.

Ik weet dat veel mensen, inclusief mezelf, wel willen, maar gewoon niet altijd goed weten hoe eraan te beginnen, dat afval minderen. Wanneer je eigen kind dan iets knutselt dat je meteen kan gebruiken, én wellicht ook moet van kindlief, dan is dat toch gewoon super?

Ondertussen leer je kinderen ook anders kijken naar materiaal en iets wat niet goed meer lijkt, opnieuw te gebruiken, op een andere manier.

Alleen maar win-win-win, denk ik zo.

Ik begrijp natuurlijk dat niet alle knutselwerkjes even haalbaar zijn met een eerste leerjaar, of wel wat tijd kosten, maar toch eens het overdenken waard, niet?

En natuurlijk, andere ideeën steeds welkom!

 

Oja, de juf van de dochter liet weten dat ze het pakje samen inpakten, in de furoshiki. Ze kende het nog niet. Misschien heb ik zo toch een zaadje geplant?

Ja, het vraagt soms een extra duwtje in je eigen rug, maar als niemand iets probeert, blijven we maar stilstaan, niet?

Changing the world, one inpakpapierke at a time.

 

Wil je graag op de hoogte blijven van mijn zoektocht naar haalbare en duurzame tips ’n tricks over voor een leven van meer met minder? Volg dan deze blog onderaan deze pagina of blijf op de hoogte via mijn Facebookpagina.

Ik ben Nele Colle, opruimcoach en mama van 3. Op deze blog neem ik jullie dus graag mee op mijn eigen zoektocht om op een haalbare manier meer rust en meer ruimte te creëren door minder spullen, minder drukte en minder afval.

Wat ik voor je kan betekenen vind je op mijn website www.nelecolle.be .