Mama schreef een boek! Of: ’t is af!

Ik heb altijd gedacht dat mensen die een boek schrijven dat zo heel idyllisch aan een bureautje doen, kopje koffie of thee bij de hand, met uitzicht op de groene velden waar af en toe al mijmerend wordt over uitgestaard.

Bij mij was dat dus helemaal niet het geval. Hier werd vooral geschreven tussen de soep en de patatten, en ja, dat mag je gerust letterlijk nemen. 

Mama schrijft een boek, tussen de soep en de patatten.

Ik heb altijd gedacht dat mensen die een boek schrijven dat zo heel idyllisch aan een bureautje doen, kopje koffie of thee bij de hand, met uitzicht op de groene velden waar af en toe al mijmerend wordt over uitgestaard.

Bij mij was dat dus helemaal niet het geval. Hier werd vooral geschreven tussen de soep en de patatten, en ja, dat mag je gerust letterlijk nemen. 

“Gelieve alles te naamtekenen”? Mooi niet!

“Gelieve alles te naamtekenen.”
Ken je dat zinnetje? Kindjes gaan op kamp en jij mag, met de stift in de aanslag, het gevecht aan met opgefrommelde etiketjes.
Ik hou daar niet van. Dus ik zocht en vond een andere, leuke oplossing!