Antwerps koppel doet wat iedereen wil, maar niemand durft: ontslag nemen voor een huwelijksreis die nu al maanden duurt.
Een krantenartikel. Over Dimitri en Sarah. Met foto’s die zeggen ‘we-reizen-de-wereld-rond-we-hebben-geen-zorgen-we-zijn-gelukkig’.
Ik ken ze niet, Dimitri en Sarah, maar de titel slaat de nagel op de kop. Dit koppel doet wat iedereen wil, maar niemand durft: ze zetten de zogenaamde zekerheden opzij om te doen wat hen gelukkig maakt. In hun geval: reizen, de wereld zien en genieten van de natuur.
En ze zijn niet alleen, onze Dimitri en Sarah. Blogs van avonturiers bezaaien het internet, en Facebook en Instagram gedijen op foto’s van stranden, bergen, blote benen en blote tenen.
En we staan erbij en we kijken ernaar. We kijken er met velen naar.
Omdat we er ook naar verlangen gelukkig te zijn door te kunnen doen wat we willen doen.
En we denken ‘ik zou’, en ‘ik wou’, maar we doen het niet.
Maar waarom niet?
We kunnen natuurlijk niet allemaal beginnen rondtrekken, maar misschien moeten we toch even stilstaan bij wat ons tegenhoudt om te doen wat we écht willen?
Het is ondertussen wel duidelijk dat we het geluk niet vinden in onze spullen, maar in wat we beleven. Ik ga zelfs een stapje verder: spullen kunnen een van de zaken zijn die ons juist tegenhouden te doen wat we écht willen.
En ook dat is iets dat we allemaal wel weten, maar …
… we staan erbij, en we kijken ernaar. En we denken ‘ik zou’, en ‘ik wou’, maar we doen het niet.
Dimitri en Sarah deden het wel: ze zetten opzij wat hen kon tegenhouden, zekerheden … en spullen. En ze zullen wel af en toe wat zorgen hebben, maar ik twijfel er niet aan of ze zijn gelukkig.
Rondreizen wil en kan niet iedereen, maar meer doen en minder hebben, is dat niet haalbaar voor ons allemaal?
Met dank aan Dimitri en Sarah en de Gazet van Antwerpen.
Mama Ruimt Op 