Het is nu al even dat we het klassieke cadeautjes-geven proberen te mijden. Niet dat er nooit meer een cadeautje in ‘spul-vorm’ wordt gegeven of gekregen, maar als het kan, dan kiezen we voor iets wat niet per se plaats inneemt, maar wat we kunnen doen en beléven.
Nu kreeg kind 1 opnieuw een uitnodiging voor een feestje. Ik schreef eerder al over enkele alternatieve geschenkideetjes zoals de koekjesmix , een speel- of slaappartijtje of een uitstapje.
En ondertussen gaven kind 1 en kind 2 dan ook al menig vriendinnetje een bon, al dan niet vergezeld van een glazen bokaal gevuld met dé fameuze koekjesmix.
Maar zélf had ik ze nog niet gemaakt, die koekjes. Erg he? Loop ik iets te ‘verkopen’ zonder het zelf geprobeerd te hebben.
En ik was wél nieuwsgierig of die mix nu even goed zou smaken als hij eruit zag.
En af en toe werd hier door de 3 varkentjes geknord ‘wanneer we nu ook eens die koekjes zouden maken’?
En zo kwam ik op het idee om deze keer toch een twist te geven aan de zoveelste playdate-bon:
deze keer gaven we een koekjesbak-middag cadeau!
De jarige mocht een middagje komen koekjes bakken en film kijken. En alle 3 de varkentjes natuurlijk ook.
Varkentjes blij, jarige – hopelijk – blij. (iets van 2 vliegen en een klap)
Uiteindelijk werden het zelfs 2 vriendinnetjes die kort na elkaar hun feestje gaven en dezelfde bon cadeau kregen.
En uiteindelijk werd het zelfs een pizza-eten-koekjes-bakken-en-opeten-slaapfeestje.
Geniet even mee 🙂
The making off ‘de koekjes’: wegen, wegen en nog eens wegen.
Kleine zus en broer mochten natuurlijk ook meedoen.
Resultaat van het wegen en mixen zoals het er bij ons uitzag:
Koekjes-knutselen: hoe leuk is dit?
Slechts één vormpje gesneuveld én opnieuw lade-vulling voor mijn keuken-experiment!
Eventjes de oven in en klaar. En ja: ze zijn lekker! Gelukkig maar! 🙂
En dan: filmpje kijken en slapen… Al liet dat laatste wel even op zich wachten. Sja, 3 meiden op een kamer, wat dacht ik eigenlijk?
Dank je wel Paulien en Eline,
jullie waren lieve proef-konijnen! (snap je ‘m?)
1 Comment